SGP'ers en Eritreeërs slaan de handen ineen

Werken aan een schone natuur en meer binding. Met die twee doelen gingen grondstofjutters afgelopen zaterdagmiddag het strand op. De SGP was met twintig mensen vertegenwoordigd, waarvan meer dan de helft jongeren. SGP-fractieleden Nico van der Meij en Jan de Vreugd waren ook van de partij. Daarmee lieten de SGP’ers zien dat ze vrijwilligerswerk belangrijk vinden en deden ze mee met NLdoet, de grootste vrijwilligersactie van Nederland.

Het jutproject is een initiatief van strandpaviljoens, afvalverwerkers en overheid. Ze werken samen om een circulair strand te realiseren. Grondstofjutters rapen tijdens hun strandwandeling allerlei plastics op, die dan later in de zonneoven tot nieuwe producten worden omgesmolten.

Caroline Koiter van Natuurcentrum Katwijk legde uit hoe het grondstofjutten werkt: “Verzamel kleine stukjes plastic, want die zijn het slechtst voor het milieu. Vogels eten die op. De beste plek om ernaar te zoeken is langs de vloedlijn.” Alle deelnemers kregen grote tassen mee. De groep werd in tweeën gedeeld: de ene helft wandelde richting Scheveningen, de andere richting Noordwijk. Na twee uur keerde iedereen terug. Bij strandpaviljoen Willy Zuid wachtte een drankje.
Het juttersproject in Katwijk is een schot in de roos. Ook andere kustplaatsen gaan meedoen, zoals Noordwijk en Wassenaar.

Siem, Zeamin, Angesom en Tedros uit Eritrea – twintigers – wonen al geruime tijd in Katwijk. Zij gaven zich voor het grondstofjutten op omdat ze graag contact willen hebben met Katwijkers. Tedros: “Ik kan Nederlands goed begrijpen, maar terugpraten is moeilijk. Dat moet je leren in de praktijk.”

De jongens gaan naar school. Daar leren ze veel, maar het oefenen sneeuwt nogal eens onder. Veel contact met Katwijkers hebben ze niet, terwijl ze al jaren in Katwijk wonen. “Veel Nederlanders werken en hebben weinig tijd.” Het contact met de SGP-jongeren werd dan ook op prijs gesteld. Van beide kanten. Er zijn telefoonnummers uitgewisseld. Ook Jalal, een Syriër, wilde contact houden.

Aan het eind van de juttersmiddag werden de handen geschud. De afspraak om elkaar nog eens te ontmoeten staat. Wie weet wat daaruit voortvloeit. Johan Démoed, voorzitter van de SGP-jongerencommissie:

“Eén persoon helpen klinkt als een druppel op een gloeiende plaat. Dat is het niet. Ik zie het als een inktdruppel die op vloeipapier valt. Die breidt zich uit. Zo willen we, als SGP-jongeren, ook een eenvoudige bijdrage leveren aan de samenleving, in de hoop dat het zich uitbreidt.”